واژه‎شناسي معاد

 واژه‎شناسي معاد
واژة معاد در لغت در سه معنا به كار رفته است:
الف. معناي مصدري: يعني عود و بازگشتن؛
ب. اسم مكان: يعني مكان بازگشتن؛
ج. اسم زمان: يعني زمان بازگشتن.[1]
اين واژه در قرآن كريم يك بار به كار رفته است، آن‎جا كه مي‎فرمايد:
«إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرادُّكَ إِلى مَعادٍ».[2]
اين آية شريفه مربوط به پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ و مقصود از معاد در آن، مكان بازگشت است. ليكن دربارة اين‎كه مراد از آن چيست، ميان مفسران اختلاف نظر وجود دارد. برخي از مفسران آن را به بازگشت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و آله ـ به مكه تفسير كرده‎اند، يعني خداوند به او وعده مي‎دهد كه پس از هجرت از مكه به مدينه، پيروزمندانه به مكه بازخواهد گشت. برخي نيز آن را به بازگشت به بهشت تفسير كرده‎اند.[3]