موقف‎هاي قيامت

موقف‎هاي قيامت
قرآن كريم در مورد طولاني بودن روز قيامت دو تعبير متفاوت دارد:
1. يك جا آن را معادل پنجاه هزار سال دانسته و فرموده است:
«تَعْرُجُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كانَ مِقْدارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ».[1]
ـ فرشتگان و روح در روزي كه برابر با پنجاه‎هزار سال است به سوي خدا بالا مي‎روند.
از سياق آيات برمي‎آيد كه مقصود از اين‎روز، روز قيامت است، و مراد اين است كه آن روز به مقياس سال‎هاي دنيا برابر پنجاه‎هزار سال خواهد بود، و منظور از عروج فرشتگان به سوي خداوند اين است كه در آن روز نظام دنيا به هم خورده و اسباب و وسايط تدبير جهان برچيده مي‎شوند، و فرشتگان ـ كه از وسايط تدبير الهي هستند ـ به جانب عرش الهي باز مي‎گردند، ‌چنان‎كه مي‎فرمايند:
«وَ تَرَى الْمَلائِكَةَ حَافِّينَ مِنْ حَوْلِ الْعَرْشِ».[2]