روش‌هاي نهادينه كردن معاد در تربیت دینی

حسين شريفي

دكتر محمد داودي

مقدمه

يکي از اركان اديان آسماني، «اعتقاد به آخرت» است که همواره ايجاد و تقويت آن در جوامع بشري سرلوحه برنامه‌هاي تربيتي رسولان الهي قرار داشته است. تمامي راهنمايان آسماني، انسان‌ها را به «باور قيامت» ، آن‌گونه که تبيين و تعميق آن، به‌موازات اعتقاد به مبدأ و توحيد بوده است، فراخوانده‌اند؛ از این‌رو در تعداد قابل‌توجهی از آيات قرآني، مسئله معاد به طور مستقيم و غیرمستقیم مطرح‌شده است كه به تبيين و تشريح موضوع قيامت و آخرت اختصاص دارد.

با فراموش كردن روز حساب، حتي اعتقاد به وجود و ربوبيت مطلق خداي سبحان نيز در تهذيب روح مؤثر نيست؛ اما اگر انسان خود را در برابر رب‌العالمين مسئول بداند و معتقد باشد كه روزي پاسخگوي همه كارهايش خواهد بود، اين اعتقاد در عبوديت، تهذيب و تزكيه جان او موثر است.

از نظر اهميت، پس از مسئله توحيد، مسئله معاد را مي‌توان مهم‌ترين مسئله ديني و اسلامي دانست كه از ضروريات دين اسلام و پذيرش آن بر هر مسلماني واجب است. خداي سبحان در آيات قرآن به روش‌هاي گوناگون، درصدد است خطير بودن مسئله آخرت را به آدمي متذکر شود و اعتقاد به آن را در دل‌وجان مخاطبينش ايجاد و تقويت نمايد كه به برخي از اين روش‌ها اشاره خواهد شد.

ادامه دارد

کلیک کنید